Συνέντευξη: Αλεξία Τζιώνα Η μουσική που συνθέτει κινείται σε μινιμαλιστικά μονοπάτια και, ακόμη και στις πιο σκοτεινές της στιγμές, είναι φωτεινή και σε γεμίζει ελπίδα. Η ευχέρεια του Μάνου Μυλωνάκη να παίζει πολλά και διαφορετικά όργανα χρωματίζει ξεχωριστά τους ήχους και δίνει τη δυνατότητα στον ακροατή να ταξιδέψει με τη μουσική, δημιουργώντας παράλληλα εικόνες. [...]
του Άρι Γεωργίου Οφείλω τη, δυστυχώς υπερβολικά βραχύβια, γνωριμία μου με τον Κυριάκο Κρόκο στον Γιώργο Γεωργιάδη, που υπήρξε, αρχιτέκτων και ο ίδιος, ο κατασκευαστής του κτιριακού συγκροτήματος του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού. Δεν δικαιούμαι μάλιστα ―κτητικώ τινι τρόπω― να τη χαρακτηρίζω καν "γνωριμία μου" εφόσον ούτε μία φορά, σε αρκετές ωστόσο συναντήσεις, δεν έτυχε να [...]
Έργο της Δήμητρας Καμαράκη που κοσμεί το ποίημα της Vesna Goldsworthy " Ο Άγγελος της Σαλονίκης" (μετ: Σάκης Σερέφας). ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚέΩΝ ΠόΛΙΣ, τεύχος Μαρτίου 2016 (μετ: Σάκης Σερέφας).
της Δωροθέας Κοντελετζίδου, ιστορικού/θεωρητικού τέχνης απόσπασμα από άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Θεσσαλονικέων Πόλις τεύχος 53 «Ο κάθε καλλιτέχνης ‘κουβαλάει’ τη βιβλιοθήκη του» (Χρήστος Βενέτης, 2013). Αυτή η φράση, ειπωμένη κατά τη διάρκεια συζήτησης για μια έκθεση που επιμελήθηκα, με ‘βύθισε’ σε μια άλλη ανάγνωση της τέχνης εκτός απ’ αυτήν της Ιστορίας και της Θεωρίας. Αναρωτήθηκα [...]
του Ηρακλή Παπαϊωάννου Φωτογραφίες: Σίμος Σαλτιέλ Ένα από τα ζητήματα που έχουν αρχίσει να χρονίζουν στο ταλαιπωρημένο από προβλήματα πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης είναι το ζήτημα των στρατοπέδων στις δυτικές συνοικίες. Όπως έχει επανειλημμένα και δίκαια γραφεί, η κοινωφελής χρήση των εκκενωμένων στρατοπέδων θα μπορούσε να αλλάξει αρκετές ισορροπίες σε μια πόλη που ασφυκτιά πραγματικά για [...]
Ένα κείμενο του Ηρακλή Παπαϊωάννου για μια φωτογραφία του Κοσμά Παντελίδη Η περιοχή του Μπεχ-Τσινάρ πέρασε τις τελευταίες δεκαετίες από πολλές φάσεις, διατηρώντας αθέατα παράσημα από όλες σχεδόν, εκεί, στην άκρη της πόλης. Η θέα μιας ημιτελούς γέφυρας σε μια τέτοια περιοχή ανακαλεί τη γεμάτη χάσματα ιστορία της στον 20ό αιώνα, στην οποία παρελθόν και [...]
του Γιάννη Κεσσόπουλου Η τελευταία φορά που θυμόμουν να γυρίστηκε ταινία στη Θεσσαλονίκη και ζητούσαν βοηθητικούς ηθοποιούς γι’ αυτήν ήταν Το λιβάδι που δακρύζει, του αείμνηστου Θόδωρου Αγγελόπουλου, κάπου στο 2001-2002. Τα γυρίσματα είχαν γίνει στο λιμάνι, όπου τα κτίρια των αποθηκών αποτελούν ισχυρό συνδετικό κρίκο της πόλης με το παρελθόν της. Εκεί χτίστηκε ένας [...]
Κείμενο: Ηρακλής Παπαϊωάννου / Φωτογραφία: Αντρέας Σκρέλη "Η Θεσσαλονίκη, μετά το γκρέμισμα μεγάλου μέρους των ιστορικών τειχών, επεκτάθηκε τη σύγχρονη εποχή σε όλες τις κατευθύνσεις της στεριάς και ύψωσε το βλέμμα προς τον ορίζοντα της θάλασσας. Ερασιτέχνες ψαράδες και ενθουσιώδεις περιπατητές αγκάλιασαν την ευκαιρία του σύντομου εξαγνισμού που προσέφερε η ευεργετική γειτνίαση με τη θάλασσα, [...]
Απόσπασμα από το άρθρο της ιστορικού τέχνης - επιμελήτριας του ΚΜΣΤ και του Φεστιβάλ Περφόρμανς Ειρήνης Παπακωνσταντίνου, το οποίο δημοσιεύεται στο τεύχος 52 του ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚέΩΝ ΠόΛΙΣ Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με μακρά ιστορία σε πρωτοβουλίες διοργανώσεων και πολιτιστικών δρώμενων, και έχει ένα αξιοσημείωτο παρελθόν, που σηματοδοτεί τη θέση της στο εικαστικό γίγνεσθαι της χώρας γενικότερα. [...]
Η ταινία του Μ. Μανουσάκη θα βγει τον Δεκέμβριο στους κινηματογράφους του Γιάννη Κεσσόπουλου Η τελευταία φορά που θυμόμουν να γυρίστηκε ταινία στη Θεσσαλονίκη και ζητούσαν βοηθητικούς ηθοποιούς γι’ αυτήν ήταν Το λιβάδι που δακρύζει, του αείμνηστου Θόδωρου Αγγελόπουλου, κάπου στο 2001-2002. Τα γυρίσματα είχαν γίνει στο λιμάνι, όπου τα κτίρια των αποθηκών αποτελούν ισχυρό [...]